Ciekawe Badania
Skip to content Skip to navigation
 
1.
2.
3.
4.

Rak trzustki

Rak trzustki

Parse error: syntax error in /www/ciekawebadania_www/www/ciekawebadania.pl/modules/php/php.module(80) : eval()'d code on line 17
Rak trzustki
opis
zalecenia żywieniowe

Aktualnie prowadzimy badanie nowoczesnej terapii w leczeniu raka trzustki.

 

Pacjentom biorącym udział w badaniu gwarantujemy:

  • stałą opiekę lekarza i koordynatora badania
  • bezpłatną diagnostykę niedostępną w trakcie standardowego leczenia
  • posiłki w trakcie wizyt
  • terminowy zwrot wszystkich kosztów dojazdu do ośrodka 
  • najwyższe standardy medyczne i etyczne
  • przyjazną atmosferę w nowoczesnym ośrodku 
  • dogodną lokalizację
  • poufność danych
  • przeprowadzenie leczenia zgodnie z obowiązującym prawem unijnym i polskim

 

Badanie

Skuteczność i bezpieczeństwo zastosowania wyciągu z jemioły w paliatywnej terapii pacjentów z rakiem trzustki (PALM-Pan).

 

Jeżeli masz zdiagnozowanego raka trzustki i chcesz wziąć udział w badaniu klinicznym, zadzwoń na bezpłatną infolinię 800 170 370 lub wypełnij formularz zgłoszeniowy. 

Co to jest nowotwór trzustki?

Nowotwór trzustki rozwija się w wyniku niekontrolowanego przez organizm wzrostu komórek w obrębie tego narządu. Stanowi ok 2% wszystkich nowotworów złośliwych. Choroba rozwija się podstępnie, nie dając przez długi czas żadnych objawów, a jej leczenie jest bardzo trudne i rzadko kończy się pełnym sukcesem. Ponad 90% zachorowań występuje po 50. roku życia (ryzyko rośnie wraz z wiekiem).

 

Wyróżnia się dwie główne grupy nowotworów trzustki: 

  • ok. 95% nowotworów to raki gruczołowe (inaczej gruczolakoraki) wywodzące się z części zewnątrzwydzielniczej (tzn. odpowiedzialnej za produkcję soku trzustkowego uwalnianego do światła jelita cienkiego),
  • rzadszymi są guzy powstające w części wewnątrzwydzielniczej (tzw. dokrewnej) – rozwijają się z komórek produkujących hormony (przede wszystkim insulinę i glukagon).

Jakie są objawy nowotworu trzustki?

Nowotwory złośliwe trzustki w początkowym etapie wzrostu przez długi czas nie dają żadnych objawów. Na początku choroby chorzy uskarżają się na ogólne osłabienie, dyskomfort w górnej części brzucha, utratę apetytu, i wzdęcie brzucha, wymioty.
Do późnych objawów należą:

  • zmniejszenie masy ciała, postępujące (często bardzo szybko)
  • żółtaczka i świąd skóry,
  • bóle brzucha lub pleców (charakterystyczne może być promieniowanie bólu od okolicy pępka obustronnie ku tyłowi do kręgosłupa),

U części chorych obserwuje się także:

  • duże wahania stężenia glukozy we krwi,
  • ciężką chorobę wrzodową żołądka,
  • ciężkie biegunki

 

Ponieważ rak trzustki często rozwija się nie ujawniając się przez długi czas, wymienione powyżej objawy mogą w ogóle nie występować, a dolegliwości pojawiają się dopiero w bardzo zaawansowanym stadium choroby.

Jaka jest diagnostyka nowotworu trzustki?

W diagnostyce raka trzustki wykorzystuje się badania obrazowe, m.in:

  • USG jamy brzusznej – jako podstawowe badanie wykorzystywane we wstępnej ocenie trzustki,
  • tomografia komputerowa jamy brzusznej – badanie dokładniejsze niż USG, pozwala na określenie wielkości, dokładnego położenia, a także charakteru zmian w trzustce (tj. litej lub torbielowatej budowy) oraz stopnia zaawansowania choroby (np. obecności przerzutów w wątrobie lub w otaczających trzustkę węzłach chłonnych),
  • endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ECPW) – przez usta chorego wprowadza się do dwunastnicy giętki endoskop, a następnie pod jego kontrolą podaje się do dróg żółciowych i przewodu trzustkowego środek kontrastowy i wykonuje serię zdjęć rentgenowskich; na uzyskanym obrazie można stwierdzić, na jakim poziomie znajdują się zmiany w przewodzie trzustkowym,
  • rezonans magnetyczny (MRI) – umożliwia bardzo dokładne zobrazowanie narządów miąższowych jamy brzusznej (w tym trzustki)

Rozpoznanie histopatologiczne stawiane jest na podstawie badania preparatu pooperacyjnego lub bioptatu (pobrane komórki lub fragment tkanki) z wykonanej biopsji.

Jakie jest leczenie nowotworu trzustki?

Nowotwory złośliwe trzustki bardzo trudno poddają się dostępnym metodom leczenia. Szanse na wyleczenie zwiększają się u osób, u których chorobę rozpoznano bardzo wcześnie. Jedynym sposobem leczenia dającym szanse na pełne wyleczenie jest całkowite wycięcie nowotworu. 

 

Ponieważ wyniki leczenia chirurgicznego nowotworów złośliwych trzustki są niezadowalające, podejmuje się próby zwiększenia skuteczności leczenia poprzez uzupełniające stosowanie radioterapię (śródoperacyjnie i pooperacyjnie) i chemioterapii (z użyciem różnych leków i w różnych sekwencjach). 

 

W przypadkach, kiedy przeprowadzenie operacji doszczętnej (czyli wycięcia całego nowotworu) nie jest możliwe, konieczne może być przeprowadzenie zabiegu paliatywnego, czyli takiego, który nie usuwając choroby, może zlikwidować część jej objawów w celu poprawy stanu chorego oraz jakości jego życia. Wykonuje się również odbarczenie dróg żółciowych, protezując drogi żółciowe poprzez założenie techniką endoskopową do ich światła stentów. Technika ta pozwala na uzyskanie prawidłowego odpływu żółci u chorego z żółtaczką mechaniczną (czyli spowodowaną zamknięciem drogi odpływu żółci).

Informacje dodatkowe

Do głównych czynników ryzyka zachorowania na raka trzustki należą: 

  • palenie tytoniu (bardzo silny czynnik zwiększający ryzyko), 
  • przewlekłe zapalenie trzustki,
  • czynniki genetyczne (m.in. mutacja genu BRCA1 [tego samego, który bardzo znacznie zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi i jajnika], 
  • mutacja genu APC - związanego z rodzinną polipowatością jelita grubego,
  • mutacje genów współodpowiedzialnych za występowanie zespołu dziedzicznego raka jelita grubego niezwiązanego z polipowatością [zespół HNPCC])
  • ważnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko zachorowania na raka trzustki są również otyłość i cukrzyca.

 

 

 

 

 

Właściwe żywienie w chorobach nowotworowych jest niezmiernie istotnym elementem leczenia. Odgrywa również znaczącą rolę w profilaktyce zachorowania na raka. Dietoterapia w onkologii, tak jak w przypadku innych schorzeń opiera się o podstawowe zasady prawidłowego żywienia – regularne spożywanie posiłków, niewielkich objętościowo, zbilansowanych oraz urozmaiconych. Tu ogromne znaczenie obok ilości ma również jakość spożywanych produktów. Dieta powinna uwzględniać indywidualne zapotrzebowanie (wiek, płeć), rodzaj choroby, jej zaawansowanie, etap leczenia, schorzenia towarzyszące, dolegliwości oraz możliwe skutki uboczne stosowanych terapii onkologicznych. Istotnym punktem jest leczenie i zapobieganie niedożywieniu i wyniszczeniu, które może utrudniać lub wręcz uniemożliwiać skuteczne leczenie, także ograniczanie procesów zapalnych oraz poprawa odpowiedzi układu immunologicznego.

 

Poniżej prezentujemy najistotniejsze zalecenia:

  • ogranicz spożycie węglowodanów (cukrów) – mowa nie tylko o cukrze krystalicznym, ale również produktach z tzw. ‘białej mąki’ – czyli wysoko oczyszczonego ziarna pszenicy – mąka pszenna, makarony, kluski, pieczywo pszenne/jasne, słone przekąski (krakersy, paluszki, precle itp.), wyeliminuj nawyk słodzenia napojów i potraw
  • wybieraj produkty od lokalnych, zaufanych dostawców – unikaj jaj, mięsa ryb oraz zwierząt z hodowli masowych; wybieraj warzywa i owoce z bio-upraw, wykorzystujących naturalne środki ochrony roślin (unikaj produktów, które mogą być skażone pestycydami)
  • dbaj o tzw. gęstość energetyczną i odżywczą posiłków – wybieraj posiłki i produkty, które w niewielkiej objętości dostarczają więcej kalorii i składników odżywczych, np. na śniadanie zamiast mleka z płatkami kukurydzianymi, wybierz ser twarogowy z awokado, cebulą dymką, zarodkami pszennymi i pomidorkami koktajlowymi
  • wypijaj ok. 2 litrów niesłodzonych płynów dziennie – najlepiej, aby była to dobra jakościowo zielona herbata (parzona 8-10 minut), niskosodowa woda średniozmineralizowana, woda z cytryną, lub np. kawa z cykorii
  • włącz do jadłospisu warzywa kapustne – m.in. kapusty, brokuły, brukselka – najlepiej w surowej postaci, lub krótko gotowane/ blanszowane (kapusty również w formie kiszonej); nie unikaj cebuli oraz czosnku (najlepiej, aby były surowe, drobno poszatkowane)
  • spośród owoców wybieraj owoce jagodowe – jagody, maliny poziomki, truskawki, porzeczki, jeżyny (również mrożone)
  • dbaj o odpowiednią podaż nienasyconych kwasów tłuszczowych w diecie – omega-3 (bogatym źródłem jest olej lniany oraz konopny, rzepakowy, inne źródła to ryby, dziczyzna i mięso zwierząt pastwiskowych, orzechy włoskie, migdały, siemię lniane, zielone sałaty liściaste, kiełki), omega-6 – łatwiej dostępny niż omega-3 (m.in. olej słonecznikowy, z orzechów włoskich oraz z pestek winogron, z wiesiołka, ogórecznika)
  • spożywaj produkty fermentacji mlekowej, np. maślanki, twarogi, jogurty, sery (sery pleśniowe, tj. roquefort nie są polecane dla osób z obniżoną odpornością), kiszona kapusta, kiszone warzywa
  • stosuj w kuchni: przyprawy (zamiast nadmiernych ilości soli) – zwłaszcza kurkumę (z niewielkim dodatkiem pieprzu, w połączeniu z produktami zawierającymi tłuszcz, lub z niewielką ilością tłuszczu, np. oliwy) – dodawaj ją po zakończeniu gotowania (w sprzedaży dostępne są również świeże kłącza kurkumy); kakao (jeśli w postaci czekolady, to takiej o zawartości kakao > 70% i bez dodatku cukru);
  • nie spożywaj produktów, które podejrzewasz że są zepsute, nadgniłe, spleśniałe – nie wykrawaj zepsutej części, wyrzuć cały produkt
  • staraj się, aby w Twojej kuchni dominowały produkty nieprzetworzone, świeże; unikaj produktów w proszku, instant, błyskawicznych, gotowych dań, produktów konserwowanych itp.

 

Jakość i dobór produktów jest niezmiernie istotny, nawet jeśli nie masz apetytu nie sięgaj po byle jakie przekąski (zwłaszcza słodycze). Jadłospis bazujący na powyższych zaleceniach powinien zostać indywidualnie dopasowany do potrzeb organizmu na danym etapie choroby, skonsultowany z lekarzem lub dietetykiem.

 

Obok odpowiedniej diety pamiętaj także o codziennej dawce ruchu (najlepiej na świeżym powietrzu), która nie tylko wzmocni mięśnie, pozwoli zachować sprawność, dotleni komórki, ale również wpłynie na polepszenie samopoczucia i nastroju oraz pozwoli na syntetyzowanie witaminy D przez skórę.